адпаро́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпару́ адпо́рам
2-я ас. адпо́раш адпо́раце
3-я ас. адпо́ра адпо́руць
Прошлы час
м. адпаро́ў адпаро́лі
ж. адпаро́ла
н. адпаро́ла
Загадны лад
2-я ас. адпары́ адпары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпаро́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)