аднару́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аднару́кі |
аднару́кая |
аднару́кае |
аднару́кія |
| Р. |
аднару́кага |
аднару́кай аднару́кае |
аднару́кага |
аднару́кіх |
| Д. |
аднару́каму |
аднару́кай |
аднару́каму |
аднару́кім |
| В. |
аднару́кі (неадуш.) аднару́кага (адуш.) |
аднару́кую |
аднару́кае |
аднару́кія (неадуш.) аднару́кіх (адуш.) |
| Т. |
аднару́кім |
аднару́кай аднару́каю |
аднару́кім |
аднару́кімі |
| М. |
аднару́кім |
аднару́кай |
аднару́кім |
аднару́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аднару́кі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адну руку. Каля самае брамы брыгаднага двара Хрысцюка аклікнуў начны вартаўнік, аднарукі Кастусь Парфёнчык. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднару́кі éinarmig; éinhändig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
jednoręki
аднарукі;
jednoręki bandyta — аднарукі бандыт (пра аўтамат для гульняў)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
one-handed
[,wʌnˈhændɪd]
adj.
аднару́кі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
one-armed bandit [ˌwʌnɑ:mdˈbændɪt] n. ігра́льны аўтама́т (звыч. з адной ручкай, «аднарукі бандыт»)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
single-handed
[,sɪŋgəlˈhændɪd]
adj.
1) аднаасо́бны
2) аднару́кі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
éinarmig
a
1) аднару́кі
2) тэх. аднапле́чны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)