аднамы́сны, -ая, -ае.

Які прытрымліваецца адных думак, поглядаў з кім-н.

Аднамысныя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднамы́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднамы́сны аднамы́сная аднамы́снае аднамы́сныя
Р. аднамы́снага аднамы́снай
аднамы́снае		 аднамы́снага аднамы́сных
Д. аднамы́снаму аднамы́снай аднамы́снаму аднамы́сным
В. аднамы́сны (неадуш.)
аднамы́снага (адуш.)		 аднамы́сную аднамы́снае аднамы́сныя (неадуш.)
аднамы́сных (адуш.)
Т. аднамы́сным аднамы́снай
аднамы́снаю		 аднамы́сным аднамы́снымі
М. аднамы́сным аднамы́снай аднамы́сным аднамы́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднамы́сны единомы́шленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднамы́сны, ‑ая, ‑ае.

Які прытрымліваецца адных думак, поглядаў з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднамы́сны gleich gesínnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

единомы́сленный аднаду́мны, аднамы́сны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

единомы́слящий прил., уст. аднаду́мны, аднамы́сны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)