аднаві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адно́віцца адно́вяцца
Прошлы час
м. аднаві́ўся аднаві́ліся
ж. аднаві́лася
н. аднаві́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднаві́цца, -наўлю́ся, -но́вішся, -но́віцца; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Прыйсці, вярнуцца да ранейшага нармальнага стану; адрадзіцца.

Аднавілася народная гаспадарка.

Аднавілася здароўе.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Прыпомніцца, зноў узнікнуць у памяці.

Ранейшыя малюнкі аднавіліся ў памяці.

3. Вярнуць сабе ранейшае службовае, прававое становішча.

А. на працы.

А. ў правах.

4. Пачацца зноў пасля перапынку.

Заняткі ў школе аднавіліся.

|| незак. аднаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаві́цца сов.

1. в разн. знач. восстанови́ться; (в памяти — ещё) воссозда́ться;

здаро́ўе ~ві́лася — здоро́вье восстанови́лось;

а. ў права́х — восстанови́ться в права́х;

усе́ падзе́і ~ві́ліся ў па́мяці — все собы́тия восстанови́лись (воссозда́лись) в па́мяти;

2. возобнови́ться;

заня́ткі ~ві́ліся — заня́тия возобнови́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаві́цца, ‑наўлюся, ‑новішся, ‑новіцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вярнуцца да ранейшага стану, выгляду; адрадзіцца, узнавіцца. Аднавілася зямля. □ У вёсцы Якава, як і ўсюды на вызваленай зямлі, аднавіўся калгас. Марціновіч.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Зноў узнікнуць у памяці; прыпомніцца. [Святлане] самой часта прыходзілася брацца за падручнік, каб тое-сёе аднавілася ў памяці. Шахавец.

3. Вярнуцца ў ранейшае службовае ці грамадскае становішча. Аднавіцца ў правах. Аднавіцца на працы.

4. Пачацца зноў пасля пэўнага перапынку. Заняткі ў школе аднавіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаві́цца

1. wiederhérgestellt sein; wiederáufgebaut sein;

2. (у памяці) (wíeder) éinfallen* vi (s);

3. (у чым-н.) wíeder éinsetzen (у пасадзе); wíeder áufgenommen wérden (у партыі);

аднаві́цца ў паса́дзе in sein Amt wíeder éingesetzt wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аднаўля́цца гл. аднавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возобнови́ться аднаві́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воссозда́ться узнаві́цца; (восстановиться) аднаві́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успо́мніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.

Аднавіцца ў памяці.

Успомнілася перажытае.

|| незак. успаміна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восстанови́ться

1. (прийти в прежнее состояние) аднаві́цца; вярну́цца;

2. (о сооружении, хозяйстве, промышленности) адбудава́цца, аднаві́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)