аднабо́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднабо́чка аднабо́чкі
Р. аднабо́чкі аднабо́чак
Д. аднабо́чцы аднабо́чкам
В. аднабо́чку аднабо́чкі
Т. аднабо́чкай
аднабо́чкаю		 аднабо́чкамі
М. аднабо́чцы аднабо́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аднабо́чка Вуліца (вёска) у адзін рад хат (Рэч., Шамякін. У добры час, 1953, 61).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)