аднабо́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аднабо́чка | аднабо́чкі | |
| аднабо́чкі | аднабо́чак | |
| аднабо́чцы | аднабо́чкам | |
| аднабо́чку | аднабо́чкі | |
| аднабо́чкай аднабо́чкаю |
аднабо́чкамі | |
| аднабо́чцы | аднабо́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)