адме́рлы, -ая, -ае.

Які перастаў існаваць, адмёр.

Адмерлыя парасткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адме́рлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адме́рлы адме́рлая адме́рлае адме́рлыя
Р. адме́рлага адме́рлай
адме́рлае		 адме́рлага адме́рлых
Д. адме́рламу адме́рлай адме́рламу адме́рлым
В. адме́рлы (неадуш.)
адме́рлага (адуш.)		 адме́рлую адме́рлае адме́рлыя (неадуш.)
адме́рлых (адуш.)
Т. адме́рлым адме́рлай
адме́рлаю		 адме́рлым адме́рлымі
М. адме́рлым адме́рлай адме́рлым адме́рлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адме́рлы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адме́рлы адме́рлая адме́рлае адме́рлыя
Р. адме́рлага адме́рлай
адме́рлае		 адме́рлага адме́рлых
Д. адме́рламу адме́рлай адме́рламу адме́рлым
В. адме́рлы (неадуш.)
адме́рлага (адуш.)		 адме́рлую адме́рлае адме́рлыя (неадуш.)
адме́рлых (адуш.)
Т. адме́рлым адме́рлай
адме́рлаю		 адме́рлым адме́рлымі
М. адме́рлым адме́рлай адме́рлым адме́рлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адме́рлы прям., перен. отме́рший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адме́рлы, ‑ая, ‑ае.

Які перастаў існаваць, адмёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́рлы ábgestorben (атрафіраваны); áusgestorben, verschwúnden (пра звычаі і г. д)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отме́рший адме́рлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́рак

‘адмерлы слой кары’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́рак
Р. ко́рку
Д. ко́рку
В. ко́рак
Т. ко́ркам
М. ко́рку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

atrophied

[ˈætrəfɪd]

adj.

1) атрафава́ны

2) адме́рлы, заме́рлы; заняпа́лы; вы́сахлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ко́рак, ‑рку і ‑рка, м.

1. ‑рку. Вонкавы адмерлы слой кары некаторых драўняных раслін, асабліва развітай у коркавага дуба.

2. ‑рка. Затычка для бутэлек і іншай падобнай пасуды. Выцягнуць корак з бутэлькі. □ Стрэліў у столь корак, з шыпеннем ударыў пенны фантан нагрэтага віна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)