ко́рак

‘адмерлы слой кары’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́рак
Р. ко́рку
Д. ко́рку
В. ко́рак
Т. ко́ркам
М. ко́рку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)