адме́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адме́нены адме́неная адме́ненае адме́неныя
Р. адме́ненага адме́ненай
адме́ненае		 адме́ненага адме́неных
Д. адме́ненаму адме́ненай адме́ненаму адме́неным
В. адме́нены (неадуш.)
адме́ненага (адуш.)		 адме́неную адме́ненае адме́неныя (неадуш.)
адме́неных (адуш.)
Т. адме́неным адме́ненай
адме́ненаю		 адме́неным адме́ненымі
М. адме́неным адме́ненай адме́неным адме́неных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адме́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адме́нены адме́неная адме́ненае адме́неныя
Р. адме́ненага адме́ненай
адме́ненае		 адме́ненага адме́неных
Д. адме́ненаму адме́ненай адме́ненаму адме́неным
В. адме́нены (неадуш.)
адме́ненага (адуш.)		 адме́неную адме́ненае адме́неныя (неадуш.)
адме́неных (адуш.)
Т. адме́неным адме́ненай
адме́ненаю		 адме́неным адме́ненымі
М. адме́неным адме́ненай адме́неным адме́неных

Кароткая форма: адме́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адме́нены

1. отменённый;

2. прост. заменённый, переменённый;

1, 2 см. адмяні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адме́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адмяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́нены áufgehoben, ábgeschafft, ábgesagt; гл. адмяніць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отме́нённый адме́нены; (о законе, решении — ещё) скасава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skasowany

1. адменены, скасаваны;

2. прабіты, пагашаны, пракампасціраваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГРА́НДЫ

(Grandes),

у сярэдневяковай Іспаніі вышэйшае духоўнае і свецкае дваранства. Займалі высокія дзярж. пасады, карысталіся вял. прывілеямі і былі вызвалены ад падаткаў. З 16 ст. гранды — спадчынны дваранскі тытул (адменены ў 1931).

т. 5, с. 406

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ДАФІ́Н

(франц. dauphin),

з 12 ст. тытул феад. уладальнікаў графстваў Аверні і В’енуа (пазней Дафінэ). Пасля далучэння тэр. Дафінэ да ўладанняў франц. караля (сярэдзіна 14 ст.) Д. — тытул наследніка франц. прастола. Адменены ў 1830.

т. 6, с. 68

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ДЖАХАНГІ́Р Салім

(1569, г. Агра, Індыя — 1627),

правіцель Магольскай імперыі [1605—27], 3 дынастыі Вялікіх Маголаў, сын Акбара. Пры ім адменены рэформы Акбара, узмацнілася ўлада феадалаў-джагірдараў (гл. Джагір). У 1613 дазволіў англ. Ост-Індскай кампаніі заснаваць гандл. факторыю ў г. Сурат. Пашырыў межы дзяржавы на Пн Індыі. Знаўца мастацтва і л-ры, мецэнат архітэктуры і мініяцюрнага жывапісу. Аўтар успамінаў.

т. 6, с. 88

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)