адлі́ўка, -і, ДМ -ліўцы, ж.

1. гл. адліць².

2. Выраб, атрыманы шляхам ліцця.

Чыгуначная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адлі́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адлі́ўка адлі́ўкі
Р. адлі́ўкі адлі́вак
Д. адлі́ўцы адлі́ўкам
В. адлі́ўку адлі́ўкі
Т. адлі́ўкай
адлі́ўкаю		 адлі́ўкамі
М. адлі́ўцы адлі́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адлі́ўка ж., в разн. знач. отли́вка;

а. ста́туі — отли́вка ста́туи;

чыгу́нная а. — чугу́нная отли́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адлі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. адліваць — адліць (у 4 знач.); тое, што і ліццё (у 1 знач.).

2. Спец. Вырабы, атрыманыя з дапамогай ліцця; тое, што і ліццё (у 2 знач.). Дабраякасная адліўка. □ Апока скаланулася, затрэслася як у ліхаманцы, адліўка паслухмяна адстала ад фармовачнай зямлі і знікла ў люку. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АДЛІ́ЎКА,

выраб, які атрымліваецца пры заліўцы расплаўленага металу, горнай пароды, шлаку, шкла, пластмасы і інш. у ліцейную форму. Можа быць гатовай дэталлю ці загатоўкай, зліткам для апрацоўкі на пракатных станах, паўфабрыкатам для пераплаўкі (чушкавы метал). Металічныя адліўкі вырабляюць з шэрага, коўнага і легіраванага чыгуну (75% па масе), вугляродзістых і легіраваных сталяў (20%) і каляровых сплаваў.

т. 1, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адлі́ўка ж тэх

1. (дзеянне) Gíeßen n -s; Guss m -es;

2. (выраб) Guss m -es, Güsse;

чыгу́нная адлі́ўка Éisenstück n -(e)s, -e, Éisengußstück n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адлі́ць², адалью́, адалье́ш, адалье́; адальём, адальяце́, адалью́ць; адліў, адліла́, адліло́; адлі́; адліты; зак., што.

Вырабіць ліццём.

А. статуэтку з бронзы.

|| незак. адліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адліва́нне, -я, н. і адлі́ўка, -і, ДМ -ліўцы, ж.

|| прым. адліўны́, -а́я, -о́е і адлі́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отли́вка ж.

1. (литьё) адлі́ўка, -кі ж.;

2. (изделие) адлі́ўка, -кі ж.;

чугу́нная отли́вка чыгу́нная адлі́ўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адліваць — адліць (у 1–4 знач.); адліўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odlewanie

н. адліўка, ліццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)