адка́зны, -ая, -ае.

1. Чалавек, на якога ўскладаецца адказнасць, які адказвае за каго-, што-н.

А. рэдактар.

А. (наз.) за вечар.

2. Вельмі важны, значны, сур’ёзны.

Адказнае даручэнне.

Адказная пасада.

А. момант.

|| наз. адка́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адка́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адка́зны адка́зная адка́знае адка́зныя
Р. адка́знага адка́знай
адка́знае		 адка́знага адка́зных
Д. адка́знаму адка́знай адка́знаму адка́зным
В. адка́зны (неадуш.)
адка́знага (адуш.)		 адка́зную адка́знае адка́зныя (неадуш.)
адка́зных (адуш.)
Т. адка́зным адка́знай
адка́знаю		 адка́зным адка́знымі
М. адка́зным адка́знай адка́зным адка́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адка́зны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. адка́зны адка́зная адка́зныя
Р. адка́знага адка́знай адка́зных
Д. адка́знаму адка́знай адка́зным
В. адка́знага адка́зную адка́зных
Т. адка́зным адка́знай
адка́знаю		 адка́знымі
М. адка́зным адка́знай адка́зных

Крыніцы: tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адка́зны отве́тственный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адка́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Чалавек, на якога ўскладаецца адказнасць; які нясе адказнасць за каго‑, што‑н. Адказны рэдактар. Адказны дзяжурны. / у знач. наз. адка́зны, ‑ага, м.; адка́зная, ‑ай, ж. Адказны за вечар. □ І кім жа яны, і чаму ж яны Так бязлітасна перагружаны? Не адказныя, не начальнікі, А пакутнікі-сумяшчальнікі. Крапіва. Адна з.. [жанчын], самая старэйшая ўзростам, Гарпіна, была вызначана адказнай за даенне і размеркаванне малака. Галавач. // Звязаны з разуменнем важнасці чаго‑н., гатоўнасці адказваць за каго‑, што‑н. Адказныя адносіны да справы.

2. Надзвычай важны, значны. Адказная работа. Адказная задача. Адказнае даручэнне. Адказная роля. Адказная пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адка́зны

1. verántwortlich; háftbar;

адка́зныя адно́сіны [ста́ўленне] да пра́цы verántwortungsbewusste Éinstellung zur Árbeit;

2. (важны) verántwortlich, verántwortungsvoll; entschéidend (рашучы);

адка́знае даручэ́нне verántwortungsvoller Áuftrag;

адка́зная паса́да ein verántwortlicher [gehóbener] Pósten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отве́тственный адка́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odpowiedzialny

адказны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэда́ктар м. реда́ктор;

адка́зны р. — отве́тственный реда́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адка́знасць, -і, ж.

1. гл. адказны.

2. Неабходнасць, абавязак адказваць за свае дзеянні, учынкі, быць адказным за іх.

Пачуццё адказнасці.

Крымінальная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)