адкаву́ліць
‘адрэзаць вялікі кавалак хлеба’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адкаву́лю |
адкаву́лім |
| 2-я ас. |
адкаву́ліш |
адкаву́ліце |
| 3-я ас. |
адкаву́ліць |
адкаву́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адкаву́ліў |
адкаву́лілі |
| ж. |
адкаву́ліла |
| н. |
адкаву́ліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адкаву́ль |
адкаву́льце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адкаву́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Адкаву́ліць ’адрэзаць вялікі кавалак хлеба’ (Шат.) да адкаваліць (< кавал) пад уплывам экспрэсіўных дзеясловаў на ‑уліць. Гл., напр., абакуліць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Адваву́ліць ’адрэзаць ці адламаць вялікі кавалак хлеба ці чаго іншага’ (КЭС, лаг.) да адкавуліць, кавуліць, кавал (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)