адзна́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адзна́чаны |
адзна́чаная |
адзна́чанае |
адзна́чаныя |
| Р. |
адзна́чанага |
адзна́чанай адзна́чанае |
адзна́чанага |
адзна́чаных |
| Д. |
адзна́чанаму |
адзна́чанай |
адзна́чанаму |
адзна́чаным |
| В. |
адзна́чаны (неадуш.) адзна́чанага (адуш.) |
адзна́чаную |
адзна́чанае |
адзна́чаныя (неадуш.) адзна́чаных (адуш.) |
| Т. |
адзна́чаным |
адзна́чанай адзна́чанаю |
адзна́чаным |
адзна́чанымі |
| М. |
адзна́чаным |
адзна́чанай |
адзна́чаным |
адзна́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адзна́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адзна́чаны |
адзна́чаная |
адзна́чанае |
адзна́чаныя |
| Р. |
адзна́чанага |
адзна́чанай адзна́чанае |
адзна́чанага |
адзна́чаных |
| Д. |
адзна́чанаму |
адзна́чанай |
адзна́чанаму |
адзна́чаным |
| В. |
адзна́чаны (неадуш.) адзна́чанага (адуш.) |
адзна́чаную |
адзна́чанае |
адзна́чаныя (неадуш.) адзна́чаных (адуш.) |
| Т. |
адзна́чаным |
адзна́чанай адзна́чанаю |
адзна́чаным |
адзна́чанымі |
| М. |
адзна́чаным |
адзна́чанай |
адзна́чаным |
адзна́чаных |
Кароткая форма: адзна́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адзна́чаны
1. отме́ченный;
2. обозна́ченный;
3. отме́ченный;
4. отме́ченный; зарегистри́рованный;
5. отме́ченный, ука́занный;
6. отме́ченный; отпра́зднованный;
7. ознамено́ванный;
1-7 см. адзна́чыць;
8. канц. (вышеупомянутый) озна́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адзна́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адзначыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адзна́чаны
1. (памечаны) bezéichnet;
2. (падкрэслены) unterstríchen; betónt, hervórgehoben;
3. (упамянёны) erwähnt;
4. (запісаны) vermérkt, notíert; verbúcht (у пэўнай кнізе і пад.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ознамено́ванный азнаменава́ны, адзна́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вышэйпрыве́дзены, ‑ая, ‑ае.
Адзначаны раней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышэйпамянёны, ‑ая, ‑ае.
Адзначаны, згаданы раней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вышэйзгада́ны, ‑ая, ‑ае.
Названы, памянёны, адзначаны раней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)