адгуча́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ць; зак.

Перастаць гучаць.

Адгучалі песні птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгуча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адгучы́ць адгуча́ць
Прошлы час
м. адгуча́ў адгуча́лі
ж. адгуча́ла
н. адгуча́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адгуча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адгуча́ць сов. отзвуча́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгуча́ць, ‑чыць; зак.

Перастаць гучаць. Песня адгучала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгуча́ць áusklingen* vi (h, s), verhállen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отзвуча́ть сов. адгуча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгучэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адгучы́ць адгуча́ць
Прошлы час
м. адгучэ́ў адгучэ́лі
ж. адгучэ́ла
н. адгучэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адгучэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

verschállen

vi (s) заціха́ць, адгуча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábklingen

* vi (s) адгуча́ць, сціха́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przegrzmieć

зак. прагрымець, прагучаць; адгрымець, адгучаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)