адгуча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адгучы́ць адгуча́ць
Прошлы час
м. адгуча́ў адгуча́лі
ж. адгуча́ла
н. адгуча́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адгуча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)