адгада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Угадаць, разгадаць; правільна вырашыць; здагадацца, прадбачыць.

А. загадку.

А. ход падзей.

А. думку сябра.

|| незак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгада́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адгада́ю адгада́ем
2-я ас. адгада́еш адгада́еце
3-я ас. адгада́е адгада́юць
Прошлы час
м. адгада́ў адгада́лі
ж. адгада́ла
н. адгада́ла
Загадны лад
2-я ас. адгада́й адгада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адгада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адгада́ць сов. отгада́ть; угада́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разгадаць загадку; правільна вырашыць пытанне, якое патрабуе здагадкі, кемлівасці. [Пан:] — Загадаю вам [беднаму і багатаму] тры загадкі: што на свеце сыцей за ўсё? што на свеце саладзей за ўсё? што на свеце шпарчэй за ўсё? Хто адгадае, таму і карова застаецца. Якімовіч. // Вызначыць што‑н., даведацца аб чым‑н. інтуітыўна, пры дапамозе здагадкі. Волька з паўслова ўмела адгадаць Міхалаву думку. Васілевіч. Часамі, седзячы ў сябе на ганку, я разглядаў гэтыя гамакі і стараўся адгадаць, каторы з іх Данусін. Карпюк. // Па якіх‑н. прыкметах уведаць аб чым‑н. наперад; прадбачыць. І так і сяк яны [Даніла і Марынка] мяркуюць, Каб адгадаць падзеі ход. Колас. // Пазнаць каго‑, што‑н. Ціхаміру раптам захацелася пашукаць знаёмых, і ён прайшоўся між лавак, але знаёмых не было, ды і наўрад ці адгадаў бы ён тут каго, каб нават і былі: гады ж не так сабе ішлі. Чыгрынаў. Шпалеры на сценах да таго выцвілі, што нельга адгадаць іх першапачатковы колер. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгада́ць, адга́дваць erráten* vt; lösen vt, enträtseln vt (загадку і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отгада́ть сов. адгада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адга́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адгадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адга́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. адгадаць.

2. Адказ на загадку; рашэнне, якое раскрывае якую-н. тайну.

Дык вось дзе а.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгада́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адгадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адга́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адгадваць — адгадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)