назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адвенты́зму | |
| адвенты́зму | |
| адвенты́змам | |
| адвенты́зме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адвенты́зму | |
| адвенты́зму | |
| адвенты́змам | |
| адвенты́зме |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рэлігійнае вучэнне хрысціянскай (пратэстанцкай) секты, якое прапаведуе «другое прышэсце Хрыста» і ўстанаўленне «тысячагадовага царства божага» на зямлі.
[Лац. adventus — прышэсце.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
(ад
хрысціянская плынь у пратэстантызме, якая ўзнікла ў 1830-я гг. у ЗША і прапаведуе другое прышэсце Хрыста для «страшнага суда» над усімі жывымі і мёртвымі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АДВЕНТЫ́СТЫ
(ад
паслядоўнікі хрысціянскай плыні ў пратэстантызме.
Вучэнне адвентызму ўзнікла ў 1830-я
Групы абшчын адвентысты утвараюць злучэнні, з якіх складаюцца уніёны (саюзы), дывізіёны. У дывізіён уваходзяць адвентысты некалькіх дзяржаў (
К.С.Пракошына.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)