адвары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць; -ва́раны; зак., што.

Зварыць.

А. грыбы.

|| незак. адва́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адвары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адвару́ адва́рым
2-я ас. адва́рыш адва́рыце
3-я ас. адва́рыць адва́раць
Прошлы час
м. адвары́ў адвары́лі
ж. адвары́ла
н. адвары́ла
Загадны лад
2-я ас. адвары́ адвары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адвары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адвары́ць сов., в разн. знач. отвари́ть;

а. грыбы́ — отвари́ть грибы́;

а. се́кцыю трубаправо́да — тех. отвари́ть се́кцию трубопрово́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак., што.

1. Зварыць; зрабіць адвар. [Бабка Аксіння:] — А ў мяне зеллейка такое ёсць, вось адвару і прынясу. Чарнышэвіч.

2. Спец. Награваючы ў месцы зваркі, аддзяліць ад чаго‑н. Адварыць рэйку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвары́ць ábkochen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отвари́ть сов. адвары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адва́рваць гл. адварыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адва́раны в разн. знач. отва́ренный; см. адвары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́рваць несов., в разн. знач. отва́ривать; см. адвары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)