ада́маў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ада́маў |
ада́мава |
ада́мава |
ада́мавы |
| Р. |
ада́мавага |
ада́мавай ада́мавае |
ада́мавага |
ада́мавых |
| Д. |
ада́маваму |
ада́мавай |
ада́маваму |
ада́мавым |
| В. |
ада́маў (неадуш.) ада́мавага (адуш.) |
ада́маву |
ада́мава |
ада́мавы (неадуш.) ада́мавых (адуш.) |
| Т. |
ада́мавым |
ада́мавай ада́маваю |
ада́мавым |
ада́мавымі |
| М. |
ада́мавым |
ада́мавай |
ада́мавым |
ада́мавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ада́маў
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ада́маў |
ада́мава |
ада́мава |
ада́мавы |
| Р. |
ада́мавага |
ада́мавай ада́мавае |
ада́мавага |
ада́мавых |
| Д. |
ада́маваму |
ада́мавай |
ада́маваму |
ада́мавым |
| В. |
ада́маў (неадуш.) ада́мавага (адуш.) |
ада́маву |
ада́мава |
ада́мавы (неадуш.) ада́мавых (адуш.) |
| Т. |
ада́мавым |
ада́мавай ада́маваю |
ада́мавым |
ада́мавымі |
| М. |
ада́мавым |
ада́мавай |
ада́мавым |
ада́мавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ада́маў: ~мава галава́ ада́мова голова́;
а. я́блык — ада́мово я́блоко
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ада́маў, ‑ва.
У выразах: адамава галава гл. галава; адамаў агонь гл. агонь; адамаў яблык гл. яблык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АДА́МАЎ Аркадзь Рыгоравіч
(н. 13.7.1920, Масква),
рус. пісьменнік. Скончыў Маскоўскі ун-т (1948). Аўтар кніг, прысвечаных рус. даследчыкам, падарожнікам-першаадкрывальнікам. З сярэдзіны 1950-х г. працуе ў дэтэктыўна-прыгодніцкім жанры: аповесці «Справа «стракатых» (1956), «Зграя» (1966), «...З многімі невядомымі» (1967—68), «Вячэрні круг» (1982), раманы «Злым ветрам» (1973) і «Пятля» (1975).
т. 1, с. 91
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АДА́МАЎ Уладзімір Уладзіміравіч
(12.6.1875, С.-Пецярбург — 1937 ?),
батанік, адзін з першых даследчыкаў расліннасці Беларусі. Скончыў Пецярбургскі ун-т (1899). У 1920—35 заг. аддзела Мінскай балотнай доследнай станцыі, секцыі Бел. аддз. Усесаюзнага Ін-та прыкладной батанікі; кіраўнік геабатанічнай экспедыцыі Наркамзема БССР. Заснавальнік Вялікалятчанскага батанічнага саду (каля Віцебска) і батанічнага саду БДУ. Асн. працы па сістэматыцы раслін, дэндралогіі, геабатаніцы.
Тв.:
Обзор растительности Белорусского Полесья. Мн., 1928 (разам з А.Д.Лазук).
т. 1, с. 91
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
АДА́МАЎ Я́БЛЫК, кадык,
анатамічнае ўтварэнне ў выглядзе прамавугольнага выступу на пярэдняй паверхні шыі ў мужчын. Складзена з пласцінак шчытападобнага храстка гартані. Назва па біблейскай легендзе аб праглынутым Адамам яблыку.
т. 1, с. 91
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)