ада́маў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ада́маў ада́мава ада́мава ада́мавы
Р. ада́мавага ада́мавай
ада́мавае
ада́мавага ада́мавых
Д. ада́маваму ада́мавай ада́маваму ада́мавым
В. ада́маў (неадуш.)
ада́мавага (адуш.)
ада́маву ада́мава ада́мавы (неадуш.)
ада́мавых (адуш.)
Т. ада́мавым ада́мавай
ада́маваю
ада́мавым ада́мавымі
М. ада́мавым ада́мавай ада́мавым ада́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ада́маў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ада́маў ада́мава ада́мава ада́мавы
Р. ада́мавага ада́мавай
ада́мавае
ада́мавага ада́мавых
Д. ада́маваму ада́мавай ада́маваму ада́мавым
В. ада́маў (неадуш.)
ада́мавага (адуш.)
ада́маву ада́мава ада́мавы (неадуш.)
ада́мавых (адуш.)
Т. ада́мавым ада́мавай
ада́маваю
ада́мавым ада́мавымі
М. ада́мавым ада́мавай ада́мавым ада́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ада́маў: ~мава галава́ ада́мова голова́;

а. я́блык — ада́мово я́блоко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ада́маў, ‑ва.

У выразах: адамава галава гл. галава; адамаў агонь гл. агонь; адамаў яблык гл. яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АДА́МАЎ Аркадзь Рыгоравіч

(н. 13.7.1920, Масква),

рус. пісьменнік. Скончыў Маскоўскі ун-т (1948). Аўтар кніг, прысвечаных рус. даследчыкам, падарожнікам-першаадкрывальнікам. З сярэдзіны 1950-х г. працуе ў дэтэктыўна-прыгодніцкім жанры: аповесці «Справа «стракатых» (1956), «Зграя» (1966), «...З многімі невядомымі» (1967—68), «Вячэрні круг» (1982), раманы «Злым ветрам» (1973) і «Пятля» (1975).

т. 1, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АДА́МАЎ Уладзімір Уладзіміравіч

(12.6.1875, С.-Пецярбург — 1937 ?),

батанік, адзін з першых даследчыкаў расліннасці Беларусі. Скончыў Пецярбургскі ун-т (1899). У 1920—35 заг. аддзела Мінскай балотнай доследнай станцыі, секцыі Бел. аддз. Усесаюзнага Ін-та прыкладной батанікі; кіраўнік геабатанічнай экспедыцыі Наркамзема БССР. Заснавальнік Вялікалятчанскага батанічнага саду (каля Віцебска) і батанічнага саду БДУ. Асн. працы па сістэматыцы раслін, дэндралогіі, геабатаніцы.

Тв.:

Обзор растительности Белорусского Полесья. Мн., 1928 (разам з А.Д.Лазук).

т. 1, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АДА́МАЎ Я́БЛЫК,

кадык, анатамічнае ўтварэнне ў выглядзе прамавугольнага выступу на пярэдняй паверхні шыі ў мужчын. Складзена з пласцінак шчытападобнага храстка гартані. Назва па біблейскай легендзе аб праглынутым Адамам яблыку.

т. 1, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АДА́МАЎ МОСТ,

ланцуг скал, водмеляў, невял. каралавых астравоў у Полкскім праліве, паміж п-вам Індастан і в-вам Шры-Ланка. Даўж. каля 30 км. Належыць Індыі і Шры-Ланцы. След былой сухапутнай сувязі в-ва Шры-Ланка з мацерыком Еўропы — Азіі.

Назва звязана з паданнем пра шлях Адама, выгнанага з раю на зямлю (на в-аў Шры-Ланка), які перайшоў на Ам. на мацярык.

т. 1, с. 91

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ада́м

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ада́м Ада́мы
Р. Ада́ма Ада́маў
Д. Ада́му Ада́мам
В. Ада́ма Ада́маў
Т. Ада́мам Ада́мамі
М. Ада́ме Ада́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Adam’s apple [ˌædəmzˈæpl] n. ада́маў я́блык, кады́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)