адалі́ска

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адалі́ска адалі́скі
Р. адалі́скі адалі́сак
Д. адалі́сцы адалі́скам
В. адалі́ску адалі́сак
Т. адалі́скай
адалі́скаю		 адалі́скамі
М. адалі́сцы адалі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адалі́ска ж. одали́ска

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адалі́ска

(фр. odalisque, ад тур. odalyk = наложніца)

1) рабыня або прыслужніца ў гарэме;

2) палюбоўніца, каханка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Адалі́ска (БРС). Новае запазычанне з рускай мовы, дзе з франц. odalisque, якое з тур. oḍalyḳ (oḍa ’пакой’) (Локач, 127).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

одали́ска уст. адалі́ска, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)