адазва́ць, адзаву́, адзаве́ш, адзаве́; адзавём, адзавяце́, адзаву́ць; адзаві́; адазва́ны; зак., каго-што.

Тое, што і адклікаць.

|| незак. адзыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адзыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адазва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адзаву́ адзавё́м
2-я ас. адзаве́ш адзавяце́
3-я ас. адзаве́ адзаву́ць
Прошлы час
м. адазва́ў адазва́лі
ж. адазва́ла
н. адазва́ла
Загадны лад
2-я ас. адзаві́ адзаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адазва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адазва́ць сов., в разн. знач. отозва́ть;

а. убо́к — отозва́ть в сто́рону;

а. пасла́ — отозва́ть посла́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адазва́ць, ‑заву, ‑завеш, ‑заве; ‑завём, ‑завяце; зак., каго-што.

Тое, што і адклікаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адазва́ць гл. адклікаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адзыва́нне гл. адазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзыва́ць гл. адазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадзыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго.

Адазваць усіх, многіх.

П. дыпламатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отмани́ть сов., разг. адва́біць; адазва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)