адазва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адзаву́ адзавё́м
2-я ас. адзаве́ш адзавяце́
3-я ас. адзаве́ адзаву́ць
Прошлы час
м. адазва́ў адазва́лі
ж. адазва́ла
н. адазва́ла
Загадны лад
2-я ас. адзаві́ адзаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адазва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)