Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікогуре́чный агуро́чны;
огуре́чная трава́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бура́чнікавыя, ‑ых,
Сямейства двухдольных раслін, да якіх адносяцца незабудкі, медуніцы, геліятроп,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агуро́чны
прыметнік, адносны
| агуро́чны | агуро́чнае | агуро́чныя | ||
| агуро́чнага | агуро́чнай агуро́чнае |
агуро́чнага | агуро́чных | |
| агуро́чнаму | агуро́чнай | агуро́чнаму | агуро́чным | |
| агуро́чны ( агуро́чнага ( |
агуро́чную | агуро́чнае | агуро́чныя ( агуро́чных ( |
|
| агуро́чным | агуро́чнай агуро́чнаю |
агуро́чным | агуро́чнымі | |
| агуро́чным | агуро́чнай | агуро́чным | агуро́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Барага,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Бурачнік,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
◎ Пу́палка ’маленькі агурок, ад якога адпала кветка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АГУРО́ЧНІК,
род адна- і шматгадовых травяністых раслін
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)