агу́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. агу́льнасць
Р. агу́льнасці
Д. агу́льнасці
В. агу́льнасць
Т. агу́льнасцю
М. агу́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агу́льнасць ж. о́бщность;

а. інтарэ́саў — о́бщность интере́сов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агу́льнасць, ‑і, ж.

Адзінства, непарыўнасць, супадзенне. Агульнасць ідэйных пазіцый. Агульнасць класавых інтарэсаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агу́льнасць ж. (адзінства) Geméinsamkeit f -;

агу́льнасць інтарэ́саў Geméinsamkeit der Interéssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агу́льны, -ая, -ае.

1. Які ажыццяўляецца ўсімі, у якім усе ўдзельнічаюць.

Агульная справа.

2. Які належыць усім (пэўнай групе, калектыву); калектыўны; прызначаны для сумеснага карыстання.

Агульная гаспадарка.

Агульная кухня.

3. Які аб’ядноўвае ўсіх у якую-н. групу, калектыў; сабраны ў адно цэлае.

А. сход.

4. Аднолькавы, уласцівы каму-н. адначасова з іншым (іншымі); той самы для аднаго і другога (другіх); у знач. наз. агу́льнае, -ага, н.

Агульная мэта.

Падпарадкаваць свае асабістыя інтарэсы інтарэсам агульным.

Агульныя знаёмыя.

У яе і яго я знаходзіў штосьці агульнае.

5. Які ахоплівае ўсіх і ўсё, пашыраецца на ўсіх і на ўсё навокал; які распаўсюджваецца на ўвесь арганізм.

Агульнае правіла.

Агульныя недахопы.

Агульная паўза сэрца.

6. Які не мае спецыяльнага прызначэння.

Агульная адукацыя.

7. Увесь, у поўным аб’ёме, сукупны.

А. аб’ём вытворчасці.

8. Які датычыцца асноў чаго-н.

А. курс матэматыкі.

9. Які ўспрымаецца ў цэлым, без уліку дэталей, дробязей; галоўны, вызначальны, асноўны.

Агульнае ўражанне.

А. ход падзей.

А. план экспедыцыі.

Агульная накіраванасць твора.

А. кірунак дзейнасці.

10. Схематычны, павярхоўны, неканкрэтны.

Агульныя апісанні.

Агульныя словы.

◊

Агульная мова (у каго, з кім) — поўнае ўзаемаразуменне, поўная дамоўленасць у чым-н.

|| наз. агу́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́днасць, -і, ж.

1. Адзінства, згуртаванасць.

Непарушная е.

2. Агульнасць, супольнасць.

Е. паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́бщность супо́льнасць, -ці ж., агу́льнасць, -ці ж.;

о́бщность интере́сов агу́льнасць інтарэ́саў;

о́бщность языка́ и террито́рии супо́льнасць (агу́льнасць) мо́вы і тэрыто́рыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калекты́ўнасць, ‑і, ж.

Агульнасць, сумеснасць, калегіяльнасць. Прынцып калектыўнасці кіраўніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

communion [kəˈmju:niən] n.

1. агу́льнасць, супо́льнасць

2. зно́сіны, су́вязь;

in communion with nature у це́снай су́вязі з прыро́дай

3. агу́льнасць веравызна́ння

4. Communion relig. прыча́сць, прычашчэ́нне;

receive/take communion прычашча́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адзі́нства, -а, н.

1. Агульнасць, поўнае падабенства.

А. думкі.

А. поглядаў.

2. Цэльнасць, згуртаванасць, непадзельнасць.

А. народа.

3. Непарыўнасць, узаемная сувязь.

А. тэорыі і практыкі.

А. формы і зместу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)