агрэ́сар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто ўчыняе агрэсію; захопнік.

Даць адпор агрэсару.

|| прым. агрэ́сарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агрэ́сар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агрэ́сар агрэ́сары
Р. агрэ́сара агрэ́сараў
Д. агрэ́сару агрэ́сарам
В. агрэ́сара агрэ́сараў
Т. агрэ́сарам агрэ́сарамі
М. агрэ́сару агрэ́сарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агрэ́сар м. агре́ссор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агрэ́сар, ‑а, м.

Той, хто нападае, ажыццяўляе агрэсію; захопнік. Імперыялістычны агрэсар. Патэнцыяльны агрэсар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агрэ́сар м. Aggréssor m, -s, -ssóren; Ángreifer m -s, -;

а́рмія агрэ́сара Ángriffsarmee f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агрэ́сар

(лац. aggressor)

той, хто ажыццяўляе разбойны напад; захопнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Агрэ́сар, агрэсія. Запазычана праз рускую мову (Крукоўскі, Уплыў, 76) з нямецкай (агрессор) і французскай (агрессия) (XX ст.). (Шанскі, 1, А, 43).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агрэ́сар

(лац. aggressor)

той, хто ажыццяўляе агрэсію, захопнік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

агре́ссор агрэ́сар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экспансіяні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Агрэсар, прыхільнік экспансіі.

|| прым. экспансіяні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)