Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аго́рацьсов. ко́е-ка́к (с трудо́м) добы́ть (раздобы́ть, купи́ть)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аго́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Набыць што‑н. з вялікімі цяжкасцямі. [Гушка] адчуў, як радасная надзея яго ўсяго ўскалыхнула: сярод добрых людзей, разам з імі, ён як-небудзь агорае сабе зямлі крыху і пачне жыць па-чалавечы.Чорны.// Справіцца з чым‑н.; здолець зрабіць што‑н. Агораць хату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аго́раць mit Müh und Not verscháffen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зго́рацьсов., разг., см.аго́раць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аго́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым.зал.пр.адагораць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разго́раць ’расстарацца’ (Мат. Гом.). Да аго́раць, гл. агораны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пераго́раць ’перагараваць’ (лях., Сл. ПЗБ), ’агораць, справіцца з чым-небудзь’ (Нар. Гом.) трэба разглядаць разам з аго́раць ’што-небудзь зрабіць, набыць з цяжкасцю’, горны ’гаротны, сумны’ (БРС), якія да прасл.*gorati: серб.-харв.пре́гор ’перажыванне, гора, смутак, журба’, ’забыццё журбы’; чэш.horati ’гарэць’, ст.-польск.gorać ’палаць, палымнець’, польск.gora ’агонь на пашы, які распальваюць пастухі’, рус.гора́ть ’знішчацца агнём’. Форма *gorati — даволі старая ступень вакалізму кораня побач з *gorěti і *‑garati, параўн. літ.garúoti ’выпарвацца; моцна жадаць’ побач з літ.gorúoti ’моцна жадаць; працаваць да поту’ (Трубачоў, Эт. сл., 7, 31).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Аго́раны ’з цяжкасцю набыты’ (БРС), агораць ’з цяжкасцю што-небудзь набыць, зрабіць’, агорацца (КТС) да гора. Магчыма, калька з літоўскага var̃gti ’пакутаваць, гараваць, цяжка працаваць’, var̃gas ’гора, пакута, цяжкая праца’. На словаўтваральную структуру не выключаны ўплыў асіліць.