АГНЯВА́Я ПАДРЫХТО́ЎКА,

1) састаўная частка палявой вывучкі войскаў; асн. прадмет баявой падрыхтоўкі мотастралк. і танк. падраздзяленняў. Мае на мэце навучыць ваеннаслужачага дасканала валодаць зброяй (узбраеннем), весці разведку цэляў, вызначаць адлегласць да іх, хутка і трапна паражаць іх першымі выстраламі (чэргамі), выкарыстоўваць усе спосабы вядзення агню з улікам метэаралагічных і балістычных умоў і інш. Праводзіцца на занятках па вывучэнні зброі, боепрыпасаў і правілаў стральбы, на трэніроўках, вучэбных і кантрольных стрэльбах і інш. 2) Перыяд агнявога паражэння праціўніка перад атакай. Праводзіцца сіламі артылерыі, ракетных войск і авіяцыі для прарыву рубяжа абароны, пры ўводзе ў бой другіх эшалонаў (рэзерваў), а таксама ў абароне пры нанясенні контрудараў. Спыняецца з пераходам наступаючых у атаку або змяняецца агнявой падтрымкай атакі.

т. 1, с. 78

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

агнявы́, -а́я, -о́е.

1. гл. агонь.

2. Які мае колер агню; ярка-чырвоны.

Агнявыя валаконцы ткуцца ў шоўк чырвоны.

3. перан. Палымяны, гарачы, парывісты.

Агнявая прамова.

Агнявое слова.

4. Звязаны з абстрэлам, стральбой.

Агнявая пазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агнявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агнявы́ агнява́я агняво́е агнявы́я
Р. агняво́га агняво́й
агняво́е
агняво́га агнявы́х
Д. агняво́му агняво́й агняво́му агнявы́м
В. агнявы́ (неадуш.)
агняво́га (адуш.)
агняву́ю агняво́е агнявы́я (неадуш.)
агнявы́х (адуш.)
Т. агнявы́м агняво́й
агняво́ю
агнявы́м агнявы́мі
М. агнявы́м агняво́й агнявы́м агнявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

curtain fire

агнява́я засло́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Tierra del Fuego

[ti,erədelˈfweɪgoʊ]

Агнява́я Зямля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fuerstellung

f -, -en вайск. агнява́я пазі́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ля́дна-агнявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ля́дна-агнявы́ ля́дна-агнява́я ля́дна-агняво́е ля́дна-агнявы́я
Р. ля́дна-агняво́га ля́дна-агняво́й
ля́дна-агняво́е
ля́дна-агняво́га ля́дна-агнявы́х
Д. ля́дна-агняво́му ля́дна-агняво́й ля́дна-агняво́му ля́дна-агнявы́м
В. ля́дна-агнявы́ (неадуш.)
ля́дна-агняво́га (адуш.)
ля́дна-агняву́ю ля́дна-агняво́е ля́дна-агнявы́я (неадуш.)
ля́дна-агнявы́х (адуш.)
Т. ля́дна-агнявы́м ля́дна-агняво́й
ля́дна-агняво́ю
ля́дна-агнявы́м ля́дна-агнявы́мі
М. ля́дна-агнявы́м ля́дна-агняво́й ля́дна-агнявы́м ля́дна-агнявы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падсе́чна-агнявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падсе́чна-агнявы́ падсе́чна-агнява́я падсе́чна-агняво́е падсе́чна-агнявы́я
Р. падсе́чна-агняво́га падсе́чна-агняво́й
падсе́чна-агняво́е
падсе́чна-агняво́га падсе́чна-агнявы́х
Д. падсе́чна-агняво́му падсе́чна-агняво́й падсе́чна-агняво́му падсе́чна-агнявы́м
В. падсе́чна-агнявы́ (неадуш.)
падсе́чна-агняво́га (адуш.)
падсе́чна-агняву́ю падсе́чна-агняво́е падсе́чна-агнявы́я (неадуш.)
падсе́чна-агнявы́х (адуш.)
Т. падсе́чна-агнявы́м падсе́чна-агняво́й
падсе́чна-агняво́ю
падсе́чна-агнявы́м падсе́чна-агнявы́мі
М. падсе́чна-агнявы́м падсе́чна-агняво́й падсе́чна-агнявы́м падсе́чна-агнявы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заве́са засло́на, -ны ж.;

дымова́я заве́са дымава́я засло́на;

огнева́я заве́са воен. агнява́я засло́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fuernest

n -(e)s, -er разм. агнява́я кро́пка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)