авары́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. авары́йны авары́йная авары́йнае авары́йныя
Р. авары́йнага авары́йнай
авары́йнае		 авары́йнага авары́йных
Д. авары́йнаму авары́йнай авары́йнаму авары́йным
В. авары́йны (неадуш.)
авары́йнага (адуш.)		 авары́йную авары́йнае авары́йныя (неадуш.)
авары́йных (адуш.)
Т. авары́йным авары́йнай
авары́йнаю		 авары́йным авары́йнымі
М. авары́йным авары́йнай авары́йным авары́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

авары́йны авари́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

авары́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аварыі. Аварыйны сігнал. Аварыйная сітуацыя. // Які выкарыстоўваецца ў самых пільных выпадках. Твар зампаліта быў белы як палатно. Відно было, што яму не хапала паветра, бо ён адкручваў аварыйны кран кіслароднага прыбора. Алешка. // Прызначаны для ліквідацыі аварыі. Хлопцы ведалі, што на ветцы стаіць аварыйны цягнік, цягнік-электрастанцыя. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авары́йны Not-; Störungs-; Havaríe- [-vɑ-];

авары́йны выключа́льнік Nótschalter m -s, -;

авары́йная сігналіза́цыя Alármanlage f -, -n;

авары́йная брыга́да Störungskolonne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ава́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Пашкоджанне, выхад са строю якога-н. механізма, машыны ў час руху, работы.

Пацярпець аварыю (таксама перан.: пра няўдачу, правал якой-н. справы).

|| прым. авары́йны, -ая, -ае.

Аварыйная служба (па ліквідацыі аварый).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыяцы́йна-авары́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радыяцы́йна-авары́йны радыяцы́йна-авары́йная радыяцы́йна-авары́йнае радыяцы́йна-авары́йныя
Р. радыяцы́йна-авары́йнага радыяцы́йна-авары́йнай
радыяцы́йна-авары́йнае		 радыяцы́йна-авары́йнага радыяцы́йна-авары́йных
Д. радыяцы́йна-авары́йнаму радыяцы́йна-авары́йнай радыяцы́йна-авары́йнаму радыяцы́йна-авары́йным
В. радыяцы́йна-авары́йны
радыяцы́йна-аварыйнага		 радыяцы́йна-авары́йную радыяцы́йна-авары́йнае радыяцы́йна-авары́йныя
радыяцы́йна-авары́йных
Т. радыяцы́йна-авары́йным радыяцы́йна-авары́йнай
радыяцы́йна-авары́йнаю		 радыяцы́йна-авары́йным радыяцы́йна-авары́йнымі
М. радыяцы́йна-авары́йным радыяцы́йна-авары́йнай радыяцы́йна-авары́йным радыяцы́йна-авары́йных

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буксі́рна-авары́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. буксі́рна-авары́йны буксі́рна-авары́йная буксі́рна-авары́йнае буксі́рна-авары́йныя
Р. буксі́рна-авары́йнага буксі́рна-авары́йнай
буксі́рна-авары́йнае		 буксі́рна-авары́йнага буксі́рна-авары́йных
Д. буксі́рна-авары́йнаму буксі́рна-авары́йнай буксі́рна-авары́йнаму буксі́рна-авары́йным
В. буксі́рна-авары́йны (неадуш.)
буксі́рна-авары́йнага (адуш.)		 буксі́рна-авары́йную буксі́рна-авары́йнае буксі́рна-авары́йныя (неадуш.)
буксі́рна-авары́йных (адуш.)
Т. буксі́рна-авары́йным буксі́рна-авары́йнай
буксі́рна-авары́йнаю		 буксі́рна-авары́йным буксі́рна-авары́йнымі
М. буксі́рна-авары́йным буксі́рна-авары́йнай буксі́рна-авары́йным буксі́рна-авары́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АВАРЫ́ЙНЫ ВЫ́КІД у экалогіі, ненаўмысны выкід забруджвальных рэчываў у прыроднае асяроддзе пры аварыях на прамысл. прадпрыемствах, ачышчальных збудаваннях і інш. тэхн. сістэмах. Па характары блізкі да залпавага выкіду. Можа ствараць небяспечныя рэгіянальныя экалагічныя сітуацыі (катастрофа на Чарнобыльскай АЭС, аварыі трубаправодаў, буйных нафтаналіўных танкераў), часцей выклікае лакальнае забруджванне. Вынікам аварыйнага выкіду з Чарнобыльскай АЭС было суцэльнае і плямістае забруджванне земляў Беларусі, Украіны і далёкіх тэрыторый.

т. 1, с. 60

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

авари́йный авары́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

troubleshooter [ˈtrʌblˌʃu:tə] n.

1. авары́йны манцёр

2. спецыя́льны ўпаўнава́жаны па вырашэ́нні канфлі́ктаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)