аб’ядна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Утварыць адно цэлае з чаго-н.

А. два раёны ў адзін.

2. Згуртаваць.

А. сілы ўсіх прыхільнікаў міру.

|| незак. аб’ядно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аб’ядно́ўванне, -я, н. і аб’ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’ядна́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аб’ядна́ю аб’ядна́ем
2-я ас. аб’ядна́еш аб’ядна́еце
3-я ас. аб’ядна́е аб’ядна́юць
Прошлы час
м. аб’ядна́ў аб’ядна́лі
ж. аб’ядна́ла
н. аб’ядна́ла
Загадны лад
2-я ас. аб’ядна́й аб’ядна́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аб’ядна́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб’ядна́ць сов.

1. объедини́ть;

2. объедини́ть (сплоти́ть);

а. сі́лы прыхі́льнікаў мі́ру — объедини́ть (сплоти́ть) си́лы сторо́нников ми́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’ядна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Утварыць адно цэлае з асобных частак, адзінак. Аб’яднаць два прадпрыемствы ў адно.

2. Згуртаваць, дасягнуць аднадушнасці. Аб’яднаць намаганні для вырашэння важнай навуковай праблемы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’ядна́ць, аб’ядно́ўваць

1. veréinigen vt, veréinen vt; zusámmenfassen vt;

2. (згуртаваць) veréinigen vt, zu sámmenschließen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аб’ядна́нне, -я, н.

1. гл. аб’яднацца, аб’яднаць.

2. Арганізацыя, саюз.

Вытворчае а.

Літаратурнае а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згуртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак.

1. каго. Аб’яднаць, наблізіўшы аднаго да другога.

З. жывёлу.

2. перан., каго (што). Дабіўшыся адзінства, згуртаванасці, аб’яднаць.

З. брыгаду.

|| незак. згурто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. згуртава́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’... (гл. а...¹), прыстаўка.

Ужыв. перад галоснымі літарамі «е», «ё», «і», «я»: аб’есці, аб’ём, аб’інець, аб’яднаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

объедини́ть сов., в разн. знач. аб’ядна́ць; (сплотить — ещё) згуртава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́рыць¹, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што.

Аб’яднаць у пару для сумеснай работы.

|| незак. спа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спа́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)