аб’ядна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’ядна́нне аб’ядна́нні
Р. аб’ядна́ння аб’ядна́нняў
Д. аб’ядна́нню аб’ядна́нням
В. аб’ядна́нне аб’ядна́нні
Т. аб’ядна́ннем аб’ядна́ннямі
М. аб’ядна́нні аб’ядна́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб’ядна́нне, -я, н.

1. гл. аб’яднацца, аб’яднаць.

2. Арганізацыя, саюз.

Вытворчае а.

Літаратурнае а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’ядна́нне ср.

1. объедине́ние;

2. объедине́ние, сплоче́ние;

1, 2 см. аб’ядна́ць;

3. (организация) объедине́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’ядна́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аб’яднаць, аб’яднацца.

2. Арганізацыя, саюз. Вытворчае аб’яднанне. Фінансавае аб’яднанне. □ Па ініцыятыве ЦК камсамола Беларусі ў 1923 г. было створана літаратурнае аб’яднанне «Маладняк». Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’ядна́нне н.

1. (дзеянне) Veréinigung f -; Verbíndung f -; Zusámmenschluss m -es;

2. (саюз) Veréin m -(e)s, -e, Veréinigung f -, -en; Bund m -es, Bünde; Geméinschaft f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АБ’ЯДНА́ННЕ

(ваен.),

вайсковае фарміраванне, у якое ўваходзяць некалькі злучэнняў або меншых па складзе аб’яднання, а таксама часцей і ўстаноў. Паводле складу і задач, якія вырашаюцца, бывае: стратэгічнае (узбр. сілы, кааліцыйныя аб’яднаныя ўзбр. сілы на тэатрах ваен. дзеянняў), аператыўна-стратэгічнае (фронт, група армій, флот), аператыўнае (армія, флатылія, эскадра, авіяцыя флоту і інш.), аператыўна-тактычнае (злучэнні і часці розных радоў войскаў, спецвойскаў і службаў аднаго віду ўзбр. сіл), тэрытарыяльнае агульнавайсковае (гл. Ваенная акруга).

т. 1, с. 55

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аб’ядна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Утварыць адно цэлае, злучыцца.

А. ў саюз жанчын.

2. Згуртавацца.

А. ў барацьбе за мір.

|| незак. аб’ядно́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. аб’ядно́ўванне, -я, н. і аб’ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’ядна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Утварыць адно цэлае з чаго-н.

А. два раёны ў адзін.

2. Згуртаваць.

А. сілы ўсіх прыхільнікаў міру.

|| незак. аб’ядно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аб’ядно́ўванне, -я, н. і аб’ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вытворчае аб’яднанне 3/206; 5/401

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Нацыянальнае аб’яднанне» (фаш. партыя, Нарвегія) 5/541

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)