абы́дзены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абы́дзены |
абы́дзеная |
абы́дзенае |
абы́дзеныя |
| Р. |
абы́дзенага |
абы́дзенай абы́дзенае |
абы́дзенага |
абы́дзеных |
| Д. |
абы́дзенаму |
абы́дзенай |
абы́дзенаму |
абы́дзеным |
| В. |
абы́дзены (неадуш.) абы́дзенага (адуш.) |
абы́дзеную |
абы́дзенае |
абы́дзеныя (неадуш.) абы́дзеных (адуш.) |
| Т. |
абы́дзеным |
абы́дзенай абы́дзенаю |
абы́дзеным |
абы́дзенымі |
| М. |
абы́дзеным |
абы́дзенай |
абы́дзеным |
абы́дзеных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абы́дзены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абы́дзены |
абы́дзеная |
абы́дзенае |
абы́дзеныя |
| Р. |
абы́дзенага |
абы́дзенай абы́дзенае |
абы́дзенага |
абы́дзеных |
| Д. |
абы́дзенаму |
абы́дзенай |
абы́дзенаму |
абы́дзеным |
| В. |
абы́дзены (неадуш.) абы́дзенага (адуш.) |
абы́дзеную |
абы́дзенае |
абы́дзеныя (неадуш.) абы́дзеных (адуш.) |
| Т. |
абы́дзеным |
абы́дзенай абы́дзенаю |
абы́дзеным |
абы́дзенымі |
| М. |
абы́дзеным |
абы́дзенай |
абы́дзеным |
абы́дзеных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абы́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абы́дзены |
абы́дзеная |
абы́дзенае |
абы́дзеныя |
| Р. |
абы́дзенага |
абы́дзенай абы́дзенае |
абы́дзенага |
абы́дзеных |
| Д. |
абы́дзенаму |
абы́дзенай |
абы́дзенаму |
абы́дзеным |
| В. |
абы́дзены (неадуш.) абы́дзенага (адуш.) |
абы́дзеную |
абы́дзенае |
абы́дзеныя (неадуш.) абы́дзеных (адуш.) |
| Т. |
абы́дзеным |
абы́дзенай абы́дзенаю |
абы́дзеным |
абы́дзенымі |
| М. |
абы́дзеным |
абы́дзенай |
абы́дзеным |
абы́дзеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абы́дзены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абысці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́дзе, прысл.
1. У нейкім, дакладна невядомым месцы; дзесьці. Я чую гул. У высях недзе Ракоча, кружыць самалёт. Колас. — Не магу адразу пазнаць, — сказаў гаспадар, — недзе я вас бачыў. Чорны. Атрад за ноч быў напалову абыдзены з поўначы. Там недзе немцы прарваліся цераз Нёман. Брыль.
2. з інф. Няма месца (дзе можна было б што‑н. зрабіць, размясціцца і пад.). Папрачыналіся напалоханыя людзі, беглі куды папала, крычалі: — Ратуйцеся, немцы ў лесе... Але хавацца было ўжо недзе. Лынькоў.
3. з інф. Неадкуль (што‑н. узяць, атрымаць і пад.). Недзе было ўзяць вады.
4. Невядома куды, кудысьці. Хутка настаўнік недзе выехаў, школа апусцела. Якімовіч.
5. Ужываецца ў выпадках, калі дакладна не вызначаецца час дзеяння. Убачымся недзе на тым тыдні. □ Назаўтра, недзе блізка к абеду, у вёску заявіўся конны разведчык. Пестрак.
6. Разм. Ужываецца пры выказванні няўпэўненасці, меркавання. — Вазьмі, — пхала жанчына Косціку хлеб у руку. — З’ясі па дарозе. Галодны ж недзе. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)