абшчы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абшчы́нны абшчы́нная абшчы́ннае абшчы́нныя
Р. абшчы́ннага абшчы́ннай
абшчы́ннае		 абшчы́ннага абшчы́нных
Д. абшчы́ннаму абшчы́ннай абшчы́ннаму абшчы́нным
В. абшчы́нны (неадуш.)
абшчы́ннага (адуш.)		 абшчы́нную абшчы́ннае абшчы́нныя (неадуш.)
абшчы́нных (адуш.)
Т. абшчы́нным абшчы́ннай
абшчы́ннаю		 абшчы́нным абшчы́ннымі
М. абшчы́нным абшчы́ннай абшчы́нным абшчы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абшчы́нны ист. общи́нный;

~ннае карыста́нне зямлёй — общи́нное по́льзование землёй

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшчы́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абшчыны. Абшчынная ўласнасць. Абшчыннае землекарыстанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшчы́нны geméindeeigen; Geméinde-;

абшчы́нныя зе́млі Geméindeländereien pl;

абшчы́нная ўла́снасць Geméindeeigen tum n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абшчы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, ж.

1. Самакіравальная арганізацыя жыхароў якой-н. тэрытарыяльнай адзінкі, форма аб’яднання людзей, якой характэрна калектыўная ўласнасць на сродкі вытворчасці, сумесная праца з ураўняльным размеркаваннем (гіст.).

Сялянская а.

Гарадская а.

2. Добраахвотнае аб’яднанне для сумеснай дзейнасці; садружнасць, брацтва, арганізацыя.

А. хрысціян.

|| прым. абшчы́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

першабы́тна-абшчы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першабы́тна-абшчы́нны першабы́тна-абшчы́нная першабы́тна-абшчы́ннае першабы́тна-абшчы́нныя
Р. першабы́тна-абшчы́ннага першабы́тна-абшчы́ннай
першабы́тна-абшчы́ннае		 першабы́тна-абшчы́ннага першабы́тна-абшчы́нных
Д. першабы́тна-абшчы́ннаму першабы́тна-абшчы́ннай першабы́тна-абшчы́ннаму першабы́тна-абшчы́нным
В. першабы́тна-абшчы́нны (неадуш.)
першабы́тна-абшчы́ннага (адуш.)		 першабы́тна-абшчы́нную першабы́тна-абшчы́ннае першабы́тна-абшчы́нныя (неадуш.)
першабы́тна-абшчы́нных (адуш.)
Т. першабы́тна-абшчы́нным першабы́тна-абшчы́ннай
першабы́тна-абшчы́ннаю		 першабы́тна-абшчы́нным першабы́тна-абшчы́ннымі
М. першабы́тна-абшчы́нным першабы́тна-абшчы́ннай першабы́тна-абшчы́нным першабы́тна-абшчы́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патрыярха́льна-абшчы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. патрыярха́льна-абшчы́нны патрыярха́льна-абшчы́нная патрыярха́льна-абшчы́ннае патрыярха́льна-абшчы́нныя
Р. патрыярха́льна-абшчы́ннага патрыярха́льна-абшчы́ннай
патрыярха́льна-абшчы́ннае		 патрыярха́льна-абшчы́ннага патрыярха́льна-абшчы́нных
Д. патрыярха́льна-абшчы́ннаму патрыярха́льна-абшчы́ннай патрыярха́льна-абшчы́ннаму патрыярха́льна-абшчы́нным
В. патрыярха́льна-абшчы́нны (неадуш.)
патрыярха́льна-абшчы́ннага (адуш.)		 патрыярха́льна-абшчы́нную патрыярха́льна-абшчы́ннае патрыярха́льна-абшчы́нныя (неадуш.)
патрыярха́льна-абшчы́нных (адуш.)
Т. патрыярха́льна-абшчы́нным патрыярха́льна-абшчы́ннай
патрыярха́льна-абшчы́ннаю		 патрыярха́льна-абшчы́нным патрыярха́льна-абшчы́ннымі
М. патрыярха́льна-абшчы́нным патрыярха́льна-абшчы́ннай патрыярха́льна-абшчы́нным патрыярха́льна-абшчы́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

communal [kəˈmju:nl] adj.

1. абшчы́нны

2. камуна́льны, грама́дскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

общи́нный ист. абшчы́нны;

общи́нное по́льзование землёй абшчы́ннае карыста́нне зямлёй.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

geméindlich

a абшчы́нны, камуна́льны, муніцыпа́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)