абціра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абціра́нне абціра́нні
Р. абціра́ння абціра́нняў
Д. абціра́нню абціра́нням
В. абціра́нне абціра́нні
Т. абціра́ннем абціра́ннямі
М. абціра́нні абціра́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абціра́нне ср.

1. (действие) обтира́ние, обти́рка ж.;

2. (лечебная процедура) обтира́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абціра́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абціраць — абцерці і абцірацца — абцерціся.

2. Лячэбна-прафілактычная працэдура, пры якой цела абціраецца тканінай, змочанай у якую‑н. вадкасць, а потым расціраецца да пачырванення скуры. Абціранне пасля зарадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абціра́нне н.

1. (дзеянне) Ábreiben n -s, Tróckenreiben n;

2. (лячэбная працэдура) Ábreibung f -, -en; Frottíeren n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абце́рці, абатру́, абатрэ́ш, абатрэ́; абатро́м, абатраце́, абатру́ць; абцёр, -це́рла; абатры́; абцёрты; зак.

1. каго-што. Выцерці, зрабіць сухім, чыстым.

А. рукі.

А. твар.

2. што. Зняць, сцерці верхні слой чаго-н.

А. старую фарбу.

|| незак. абціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. абце́рціся, абатру́ся, абатрэ́шся, абатрэ́цца; абатро́мся, абатраце́ся, абатру́цца; абцёрся, -це́рлася; абатры́ся; незак. абціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. абціра́нне, -я, н. і абці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Халоднае абціранне (масаж цела мокрым ручніком). Анучка для абціркі станка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обтира́ние в разн. знач. абціра́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утира́ние уціра́нне, -ння ср., выціра́нне, -ння ср., абціра́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ábreibung

f -, -en

1) сціра́нне, выціра́нне

2) абціра́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

расце́рціся

1. sich zerreiben*;

2. (зрабіць абціранне) sich éinreiben*, sich ábreiben*, sich frottíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обти́рка ж., разг.

1. (действие) абціра́нне, -ння ср.;

2. (тряпка) абці́рка, -кі ж.; (кухонное полотенце) сці́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)