абця́гнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абця́гнуты абця́гнутая абця́гнутае абця́гнутыя
Р. абця́гнутага абця́гнутай
абця́гнутае
абця́гнутага абця́гнутых
Д. абця́гнутаму абця́гнутай абця́гнутаму абця́гнутым
В. абця́гнуты (неадуш.)
абця́гнутага (адуш.)
абця́гнутую абця́гнутае абця́гнутыя (неадуш.)
абця́гнутых (адуш.)
Т. абця́гнутым абця́гнутай
абця́гнутаю
абця́гнутым абця́гнутымі
М. абця́гнутым абця́гнутай абця́гнутым абця́гнутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абця́гнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абця́гнуты абця́гнутая абця́гнутае абця́гнутыя
Р. абця́гнутага абця́гнутай
абця́гнутае
абця́гнутага абця́гнутых
Д. абця́гнутаму абця́гнутай абця́гнутаму абця́гнутым
В. абця́гнуты (неадуш.)
абця́гнутага (адуш.)
абця́гнутую абця́гнутае абця́гнутыя (неадуш.)
абця́гнутых (адуш.)
Т. абця́гнутым абця́гнутай
абця́гнутаю
абця́гнутым абця́гнутымі
М. абця́гнутым абця́гнутай абця́гнутым абця́гнутых

Кароткая форма: абця́гнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абця́гнуты

1. обтя́нутый, оби́тый;

2. обтя́нутый;

3. опра́вленный, одёрнутый, обдёрнутый;

4. обведённый;

1-4 см. абцягну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абця́гнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обтя́нутый абця́гнуты, абця́гнены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

райні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Абцягнуты палатном кошык для лоўлі рою, які вылецеў з вулля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

одёрнутый

1. абця́гнуты;

2. перен. абарва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абця́гнены, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абцягнуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

райні́к, ‑а, м.

Абцягнуты палатном кошык для лоўлі роя, які вылецеў з вулля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змей, зме́я, мн. зме́і, -яў, м.

1. Вялікая змяя; тое, што і змяя (разм.).

2. Казачнае крылатае страшыдла з тулавам змяі.

Трохгаловы з.

3. Лёгкі каркас, абцягнуты паперай ці матэрыяй, які запускаецца на нітцы ў паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)