Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
абура́цца (кім, чым, на каго, што и без доп.) несов. возмуща́ться (кем, чем и без доп.); негодова́ть (на кого, что и без доп.); обру́шиваться (на кого, что); см. абу́рыцца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абура́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак.да абурыцца. Пісар чытаў і разам з князем абураўся супраць кадэтаў, сурова хмурыўся і сярдзіта ківаў галавою.Колас.[Валя] хоць маўчыць, але слухае ўсё ўважліва, убірае сэрцам і ўсё больш абураецца ўчынкамі «камітэтчыкаў».Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абура́ццагл абурыцца 2
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абу́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.
Стаць абураным; разгневацца.
А. дрэнным учынкам.
А. на таварыша.
|| незак.абура́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гне́вацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., на каго-што і без дап.
Быць у стане гневу, абурацца.
Г. на мужа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
негодова́тьнесов.абура́цца; гне́вацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)