абты́каны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абты́каны абты́каная абты́канае абты́каныя
Р. абты́канага абты́канай
абты́канае		 абты́канага абты́каных
Д. абты́канаму абты́канай абты́канаму абты́каным
В. абты́каны (неадуш.)
абты́канага (адуш.)		 абты́каную абты́канае абты́каныя (неадуш.)
абты́каных (адуш.)
Т. абты́каным абты́канай
абты́канаю		 абты́каным абты́канымі
М. абты́каным абты́канай абты́каным абты́каных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абты́каны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абты́каны абты́каная абты́канае абты́каныя
Р. абты́канага абты́канай
абты́канае		 абты́канага абты́каных
Д. абты́канаму абты́канай абты́канаму абты́каным
В. абты́каны (неадуш.)
абты́канага (адуш.)		 абты́каную абты́канае абты́каныя (неадуш.)
абты́каных (адуш.)
Т. абты́каным абты́канай
абты́канаю		 абты́каным абты́канымі
М. абты́каным абты́канай абты́каным абты́каных

Кароткая форма: абты́кана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абты́каны разг.

1. обты́канный;

2. законопа́ченный, оконопа́ченный;

1, 2 см. абты́каць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абты́каны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абтыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Тое, што і звяць. [Грузавік] стаяў на палянцы ў хмызняку, крокаў за сто ад шашы, абтыканы бярозавымі галінкамі. Яны яшчэ не паспелі звянуць. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)