Тэорыя абстрактных граматык 8/597

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

абстра́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абстра́ктны абстра́ктная абстра́ктнае абстра́ктныя
Р. абстра́ктнага абстра́ктнай
абстра́ктнае		 абстра́ктнага абстра́ктных
Д. абстра́ктнаму абстра́ктнай абстра́ктнаму абстра́ктным
В. абстра́ктны (неадуш.)
абстра́ктнага (адуш.)		 абстра́ктную абстра́ктнае абстра́ктныя (неадуш.)
абстра́ктных (адуш.)
Т. абстра́ктным абстра́ктнай
абстра́ктнаю		 абстра́ктным абстра́ктнымі
М. абстра́ктным абстра́ктнай абстра́ктным абстра́ктных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канкрэ́тна-абстра́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канкрэ́тна-абстра́ктны канкрэ́тна-абстра́ктная канкрэ́тна-абстра́ктнае канкрэ́тна-абстра́ктныя
Р. канкрэ́тна-абстра́ктнага канкрэ́тна-абстра́ктнай
канкрэ́тна-абстра́ктнае		 канкрэ́тна-абстра́ктнага канкрэ́тна-абстра́ктных
Д. канкрэ́тна-абстра́ктнаму канкрэ́тна-абстра́ктнай канкрэ́тна-абстра́ктнаму канкрэ́тна-абстра́ктным
В. канкрэ́тна-абстра́ктны (неадуш.)
канкрэ́тна-абстра́ктнага (адуш.)		 канкрэ́тна-абстра́ктную канкрэ́тна-абстра́ктнае канкрэ́тна-абстра́ктныя (неадуш.)
канкрэ́тна-абстра́ктных (адуш.)
Т. канкрэ́тна-абстра́ктным канкрэ́тна-абстра́ктнай
канкрэ́тна-абстра́ктнаю		 канкрэ́тна-абстра́ктным канкрэ́тна-абстра́ктнымі
М. канкрэ́тна-абстра́ктным канкрэ́тна-абстра́ктнай канкрэ́тна-абстра́ктным канкрэ́тна-абстра́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метафары́чна-абстра́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. метафары́чна-абстра́ктны метафары́чна-абстра́ктная метафары́чна-абстра́ктнае метафары́чна-абстра́ктныя
Р. метафары́чна-абстра́ктнага метафары́чна-абстра́ктнай
метафары́чна-абстра́ктнае		 метафары́чна-абстра́ктнага метафары́чна-абстра́ктных
Д. метафары́чна-абстра́ктнаму метафары́чна-абстра́ктнай метафары́чна-абстра́ктнаму метафары́чна-абстра́ктным
В. метафары́чна-абстра́ктны (неадуш.)
метафары́чна-абстра́ктнага (адуш.)		 метафары́чна-абстра́ктную метафары́чна-абстра́ктнае метафары́чна-абстра́ктныя (неадуш.)
метафары́чна-абстра́ктных (адуш.)
Т. метафары́чна-абстра́ктным метафары́чна-абстра́ктнай
метафары́чна-абстра́ктнаю		 метафары́чна-абстра́ктным метафары́чна-абстра́ктнымі
М. метафары́чна-абстра́ктным метафары́чна-абстра́ктнай метафары́чна-абстра́ктным метафары́чна-абстра́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фарма́льна-абстра́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фарма́льна-абстра́ктны фарма́льна-абстра́ктная фарма́льна-абстра́ктнае фарма́льна-абстра́ктныя
Р. фарма́льна-абстра́ктнага фарма́льна-абстра́ктнай
фарма́льна-абстра́ктнае		 фарма́льна-абстра́ктнага фарма́льна-абстра́ктных
Д. фарма́льна-абстра́ктнаму фарма́льна-абстра́ктнай фарма́льна-абстра́ктнаму фарма́льна-абстра́ктным
В. фарма́льна-абстра́ктны (неадуш.)
фарма́льна-абстра́ктнага (адуш.)		 фарма́льна-абстра́ктную фарма́льна-абстра́ктнае фарма́льна-абстра́ктныя (неадуш.)
фарма́льна-абстра́ктных (адуш.)
Т. фарма́льна-абстра́ктным фарма́льна-абстра́ктнай
фарма́льна-абстра́ктнаю		 фарма́льна-абстра́ктным фарма́льна-абстра́ктнымі
М. фарма́льна-абстра́ктным фарма́льна-абстра́ктнай фарма́льна-абстра́ктным фарма́льна-абстра́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метафі́зік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Ідэаліст, прыхільнік метафізікі.

2. перан. Чалавек, схільны да абстрактных разважанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натурфіласо́фія, -і, ж.

Агульная назва філасофскіх вучэнняў аб прыродзе, якія грунтаваліся не на доследных даных навук, а на абстрактных філасофскіх прынцыпах.

|| прым. натурфіласо́фскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сімвалі́зм, -у, м.

Кірунак у літаратуры і мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., які адлюстроўваў рэчаіснасць як ідэальную сутнасць свету ва ўмоўных і абстрактных формах.

|| прым. сімвалі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абстракцыяні́зм, -у, м.

Кірунак у жывапісе, скульптуры, графіцы 20 ст., паслядоўнікі якога ўспрымаюць рэальны свет у выглядзе адцягненых, абстрактных форм, каляровых плям, ліній і пад.

|| прым. абстракцыяні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натурфіласо́фія, ‑і, ж.

Філасофія прыроды, вучэнне, якое спрабавала даць закончаную сістэму ведаў аб прыродзе, грунтуючыся не на доследных даных навук, а на абстрактных прынцыпах філасофіі.

[Ням. Naturphilosophie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)