абслужы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абслужу́ абслу́жым
2-я ас. абслу́жыш абслу́жыце
3-я ас. абслу́жыць абслу́жаць
Прошлы час
м. абслужы́ў абслужы́лі
ж. абслужы́ла
н. абслужы́ла
Загадны лад
2-я ас. абслужы́ абслужы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абслужы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абслужы́ць сов. обслужи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абслужы́ць, ‑служу, ‑служыш, ‑служыць.

Зак. да абслугоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абслуго́ўваць, абслужы́ць bedíenen vt; betréuen vt; im Díenste sein (bei D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абслуго́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. каго-што. Выконваць работу, звязаную з задавальненнем чыіх-н. бытавых патрэб.

А. хворых.

А. пакупнікоў.

2. што. Выконваць работу, звязаную з эксплуатацыяй машын, станкоў і пад.

А. некалькі станкоў.

|| зак. абслужы́ць, -лужу́, -лу́жыш, -лу́жыць; -лу́жаны.

|| наз. абслуго́ўванне, -я, н..

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обслу́жить сов. абслужы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абслу́жаны обслу́женный; см. абслужы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапускны́, -а́я, -о́е.

Які служыць для пропуску, праходу куды-н.

П. пункт. П. білет.

○

Прапускная здольнасць — магчымасць у вызначаны тэрмін абслужыць, перавезці каго-, што-н. у максімальнай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obsłużyć

зак. абслужыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ По́слуга ’прыслуга, наймічка’ (Бяльк.), параўн. укр. послуга ’служба, паслуга’, польск. posługa ’выкананне задання гаспадара’ і ’служка, чэлядзь, прыслуга’, славац. posluhovaľ ’працаваць прыслугай, гувернанткай’, славен. poslužiti ’служыць, абслужыць’. Да служыць (гл.), як прыслуга ад прыслужваць. Няясным застаецца словаўтварэнне з націскной прыстаўкай по-.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)