абрэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Абрэзаны край, беражок.

Кніга з зялёным абрэзам.

2. Вінтоўка з укарочаным канцом ствала.

Страляць з абрэза.

◊

У абрэз (разм.) — без лішку, якраз столькі, колькі можа спатрэбіцца.

Грошай у а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абрэ́з

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрэ́з абрэ́зы
Р. абрэ́зу абрэ́заў
Д. абрэ́зу абрэ́зам
В. абрэ́з абрэ́зы
Т. абрэ́зам абрэ́замі
М. абрэ́зе абрэ́зах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абрэ́з

‘зброя; абрэзаны край’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрэ́з абрэ́зы
Р. абрэ́за абрэ́заў
Д. абрэ́зу абрэ́зам
В. абрэ́з абрэ́зы
Т. абрэ́зам абрэ́замі
М. абрэ́зе абрэ́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абрэ́з м., в разн. знач. обре́з;

а. кні́гі — обре́з кни́ги;

страля́ць з ~за — стреля́ть из обре́за;

◊ у а. — в обре́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрэ́з, ‑а, м.

1. Вінтоўка з укарочаным, абрэзаным ствалом. Ірын бацька пачаў расказваць, як яго, прадстаўніка рабочага класа, камуніста, паслала партыя праводзіць калектывізацыю ў наш Верамеевіцкі раён і як стрэлілі ў яго праз акно з абрэза. Сабаленка. З лесу пачалі выходзіць цэлыя групы людзей з карабінамі, з вінтоўкамі, з абрэзамі, з бярданкамі... Колас.

2. Абрэзаны край, беражок. Кніга з зялёным абрэзам.

•••

У абрэз — без усякага лішку, якраз у меру; малавата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрэ́з м

1. (зброя) Stútzen m -s, -;

2. (край, беражок) Schnitt m -(e)s, -e;

кні́га з залаты́м абрэ́зам Buch mit Góldschnitt;

◊ у абрэ́з разм knapp;

у мяне́ ча́су ў абрэ́з ich habe wenig Zeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обре́з (оружие, обрезанный край) абрэ́з, -за м.; (действие) абрэ́з, -зу м.;

◊

в обре́з у абрэ́з.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урэ́зак, ‑зка, м.

Разм. Тое, што і абрэз (у 1 знач.). Міцеў тайны ведаюць. Там урэзак і вінтоўка. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schníttkante

f -, -n палігр. абрэ́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

урэ́з, ‑а, м.

Абл. Абрэз (у 1 знач.). Папаўся, браце Міхась, не дасталі твайго сэрца ні кулі варожыя, ні ўрэзы бандыцкія, а завалодалі табой.. дзявочыя вочы чорныя. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)