абры́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абры́днік абры́днікі
Р. абры́дніка абры́днікаў
Д. абры́дніку абры́днікам
В. абры́дніка абры́днікаў
Т. абры́днікам абры́днікамі
М. абры́дніку абры́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

skurczybyk

м. разм. нягоднік; абрыднік; прайдзісвет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)