абры́вісты, -ая, -ае.

Круты, з абрывамі.

А. бераг.

|| наз. абры́вістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абры́вісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абры́вісты абры́вістая абры́вістае абры́вістыя
Р. абры́вістага абры́вістай
абры́вістае		 абры́вістага абры́вістых
Д. абры́вістаму абры́вістай абры́вістаму абры́вістым
В. абры́вісты (неадуш.)
абры́вістага (адуш.)		 абры́вістую абры́вістае абры́вістыя (неадуш.)
абры́вістых (адуш.)
Т. абры́вістым абры́вістай
абры́вістаю		 абры́вістым абры́вістымі
М. абры́вістым абры́вістай абры́вістым абры́вістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абры́вісты в разн. знач. обры́вистый;

а. бе́раг — обры́вистый бе́рег;

абры́вістая гаво́рка — обры́вистая речь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́вісты, ‑ая, ‑ае.

1. Круты, стромкі. Абрывісты бераг. □ Схіл.. тут быў крутаваты, з абрывістымі кручамі, парослы крывымі маладымі сасонкамі. Быкаў.

2. Які складаецца з незакончаных частак, абрыўкаў чаго‑н.; пазбаўлены сувязі, паслядоўнасці. Абрывістыя думкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абры́вісты

1. (круты) ábschüssig, steil;

2. (перарывісты – напр. пра мову) ábgerissen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абрывісты, зрывісты, стромы, стромкі, круты

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

стро́місты, -ая, -ае.

Круты, абрывісты.

С. бераг.

|| наз. стро́містасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обры́вистый

1. абры́вісты, стро́мкі, круты́;

обры́вистый бе́рег абры́вісты (круты́) бе́раг;

2. перен. абры́вісты;

обры́вистая речь абры́вістая гаво́рка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абры́вістасць ж. обры́вистость; см. абры́вісты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́мкі, -ая, -ае.

1. Круты, абрывісты.

С. ўзгорак.

2. Роўны і высокі.

Стромкая бяроза.

|| наз. стро́мкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)