Verbum

анлайнавы слоўнік

абру́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абру́шваць несов.

1. обру́шивать, ру́шить; зава́ливать;

2. перен. обру́шивать; см. абру́шыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абрушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што.

1. гл. рушыць.

2. перан., на каго-што. Накіраваць усю сілу пачуццяў, клопатаў і пад.

А. лютасць на ворага.

|| незак. абру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абру́шваць, абру́шыць

1. (зрынуць, скінуць што-н. з сілай) * umstürzen vt; zerstören vt, demolíeren vt;

2. (накіраваць на каго-н., што-н. auf A) ergíeßen* vt; áusschütten vt; ríchten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

обру́шивать несов.

1. (разваливать, разрушать) абва́льваць, абру́шваць, абу́рваць;

2. перен. абру́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абру́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абрушыцца.

2. Зал. да абрушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́шванне ср. обру́шение; зава́ливание; см. абру́шваць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obruszać

незак. абвальваць, абрушваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абру́швацца несов.

1. обру́шиваться, ру́шиться; зава́ливаться; см. абру́шыцца;

2. страд. ру́шиться; зава́ливаться; см. абру́шваць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)