абрамле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрамле́нне абрамле́нні
Р. абрамле́ння абрамле́нняў
Д. абрамле́нню абрамле́нням
В. абрамле́нне абрамле́нні
Т. абрамле́ннем абрамле́ннямі
М. абрамле́нні абрамле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абрамле́нне, -я, н.

1. гл. абраміць.

2. Устаўленае што-н. у рамку; што-н. акружанае.

Прыгожае а. партрэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абрамле́нне ср. обрамле́ние, окаймле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрамле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. абрамляць (у 1, 3 знач.).

2. Тое, што акружае, як рамка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрамле́нне н. Éinrahmung f -, -en, Éinfassung f -, -en; Úmrahmung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абра́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., што (спец.).

1. Уставіць у раму.

А. партрэт.

2. перан. Акружыць сабой што-н., размяшчацца вакол чаго-н., акружаючы як рамкай.

3. спец. Уводзіць абрамленне ў мастацкі твор; служыць абрамленнем у мастацкім творы.

|| незак. абрамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абрамле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

або́ймы, -аў.

Абрамленне, акружэнне.

Азёры ў пышных абоймах лазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

або́ймы

‘абрамленне; акружэнне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. або́ймы
Р. або́ймаў
Д. або́ймам
В. або́ймы
Т. або́ймамі
М. або́ймах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

або́ймы, ‑аў; адз. няма.

Абрамленне, акружэнне. Азёры ў пышных абоймах лазы Вянком выглядалі квяцістым. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архіво́льт

(іт. archivolto)

архіт. знешняе абрамленне пралёту аркі, найчасцей прафіляванае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)