абрамле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
абрамле́нне | абрамле́нні | |
абрамле́ння | абрамле́нняў | |
абрамле́нню | абрамле́нням | |
абрамле́нне | абрамле́нні | |
абрамле́ннем | абрамле́ннямі | |
абрамле́нні | абрамле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)