аборт назоўнік | мужчынскі род

Дачаснае адвольнае або штучнае спыненне цяжарнасці, выкідыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

або́рт, -ту м., мед. або́рт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

або́рт мед. або́рт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аборт, ‑у, М ‑рце, м.

Дачаснае спыненне цяжарнасці; самаадвольнае або наўмыснае ачышчэнне маткі ад плода.

[Ад лац. abortus — выкідыш.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

або́рт м мед

1. (выкідыш) Abórt m -(e)s, -e, Féhlgeburt f -, -en;

2. (штучны) Schwángerschaftsabbruch m -s, -abbrüche, Ábtreibung f -, -en;

зрабі́ць або́рт ein Kind [die Léibesfrucht] ábtreiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Або́рт (БРС). Запазычанне праз рускую мову ў XX ст. (Крукоўскі, Уплыў, 88), дзе ў другой палавіне XIX ст. з лац. abortus. Гл. Шанскі, 1, А, 17.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

або́рт

(лац. abortus)

дачаснае самаадвольнае або наўмыснае спыненне цяжарнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

або́рт

(лац. abortus = выкінуты)

1) дачаснае самаадвольнае або наўмыснае спыненне цяжарнасці;

2) інф. спыненне работы праграмы на ЭВМ у выніку якіх-н. парушэнняў зададзенага рэжыму.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

abortion [əˈbɔ:ʃn] n. або́рт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выкідыш, ‑а, м.

1. Дачаснае спыненне цяжарнасці; аборт.

2. Дачасна народжаны плод чалавека ці жывёлы, не здольны выжыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)