або́рт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Дачаснае адвольнае або штучнае наўмыснае спыненне цяжарнасці, спарон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

аборт назоўнік | мужчынскі род

Дачаснае адвольнае або штучнае спыненне цяжарнасці, выкідыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

або́рт, -ту м., мед. або́рт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

або́рт мед. або́рт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

або́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Дачаснае спыненне цяжарнасці; самаадвольнае або наўмыснае ачышчэнне маткі ад плода.

[Ад лац. abortus — выкідыш.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

або́рт м мед

1. (выкідыш) Abórt m -(e)s, -e, Féhlgeburt f -, -en;

2. (штучны) Schwángerschaftsabbruch m -s, -abbrüche, Ábtreibung f -, -en;

зрабі́ць або́рт ein Kind [die Léibesfrucht] ábtreiben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

або́рт

(лац. abortus)

дачаснае самаадвольнае або наўмыснае спыненне цяжарнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Або́рт (БРС). Запазычанне праз рускую мову ў XX ст. (Крукоўскі, Уплыў, 88), дзе ў другой палавіне XIX ст. з лац. abortus. Гл. Шанскі, 1, А, 17.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

або́рт

(лац. abortus = выкінуты)

1) дачаснае самаадвольнае або наўмыснае спыненне цяжарнасці;

2) інф. спыненне работы праграмы на ЭВМ у выніку якіх-н. парушэнняў зададзенага рэжыму.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

abortion [əˈbɔ:ʃn] n. або́рт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)