абмачы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абмачу́ся |
абмо́чымся |
| 2-я ас. |
абмо́чышся |
абмо́чыцеся |
| 3-я ас. |
абмо́чыцца |
абмо́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
абмачы́ўся |
абмачы́ліся |
| ж. |
абмачы́лася |
| н. |
абмачы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абмачы́ся |
абмачы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абмачы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абмачы́цца сов., в разн. знач. обмочи́ться, вы́мочиться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абмачы́цца, ‑мачуся, ‑мочышся, ‑мочыцца; зак.
1. Абмачыць на сабе адзенне, абутак; зрабіцца мокрым ад дажджу, мокрага снегу і пад.
2. Спусціць пад сябе мачу (пра дзяцей, хворых).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмачы́цца
1. (чым-н.) etw. über sich gíeßen*; sich mit etw. begíeßen*;
2. (пад сябе) разм. sich nass máchen; ins Bett máchen [nässen] (у ложку)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абмачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак., каго-што.
1. Зрабіць мокрым, намачыць.
Дождж абмачыў усяго да нітачкі.
2. Зрабіць мокрым, абмакнуўшы ў што-н.
А. касу.
|| незак. абмо́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. абмачы́цца, -мачу́ся, -мо́чышся, -мо́чыцца; незак. абмо́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
омочи́ться абмачы́цца, намачы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абмо́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абмачыцца.
2. Зал. да абмочваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмо́чвацца несов., возвр., страд. обма́чиваться, выма́чиваться; см. абмачы́цца, абмо́чваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
змачы́цца, змачуся, змочышся, змочыцца; зак.
Разм.
1. Змачыць сябе чым‑н.; абмачыцца. Змачыцца вадой.
2. Зрабіцца мокрым; намокнуць. Папера змачылася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)