абматы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Узрыхліць матыкай зямлю вакол чаго-н.

А. бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абматы́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абматы́чу абматы́чым
2-я ас. абматы́чыш абматы́чыце
3-я ас. абматы́чыць абматы́чаць
Прошлы час
м. абматы́чыў абматы́чылі
ж. абматы́чыла
н. абматы́чыла
Загадны лад
2-я ас. абматы́ч абматы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абматы́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абматы́чыць сов. обрабо́тать моты́гой, тя́пкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абматы́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Тое, што і абматыкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абматыкава́ць, абматы́чыць с.-г. mit der Hácke beárbeiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)