абмало́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абмало́чаны |
абмало́чаная |
абмало́чанае |
абмало́чаныя |
| Р. |
абмало́чанага |
абмало́чанай абмало́чанае |
абмало́чанага |
абмало́чаных |
| Д. |
абмало́чанаму |
абмало́чанай |
абмало́чанаму |
абмало́чаным |
| В. |
абмало́чаны (неадуш.) абмало́чанага (адуш.) |
абмало́чаную |
абмало́чанае |
абмало́чаныя (неадуш.) абмало́чаных (адуш.) |
| Т. |
абмало́чаным |
абмало́чанай абмало́чанаю |
абмало́чаным |
абмало́чанымі |
| М. |
абмало́чаным |
абмало́чанай |
абмало́чаным |
абмало́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абмало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абмало́чаны |
абмало́чаная |
абмало́чанае |
абмало́чаныя |
| Р. |
абмало́чанага |
абмало́чанай абмало́чанае |
абмало́чанага |
абмало́чаных |
| Д. |
абмало́чанаму |
абмало́чанай |
абмало́чанаму |
абмало́чаным |
| В. |
абмало́чаны (неадуш.) абмало́чанага (адуш.) |
абмало́чаную |
абмало́чанае |
абмало́чаныя (неадуш.) абмало́чаных (адуш.) |
| Т. |
абмало́чаным |
абмало́чанай абмало́чанаю |
абмало́чаным |
абмало́чанымі |
| М. |
абмало́чаным |
абмало́чанай |
абмало́чаным |
абмало́чаных |
Кароткая форма: абмало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абмало́чаны обмоло́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абмало́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абмалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мало́чаны, -ая, -ае.
Абмалочаны.
Малочанае збожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обмоло́ченный абмало́чаны, змало́чаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мало́чаны, ‑ая, ‑ае.
Абмалочаны. Малочаныя снапы. Малочанае збожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́малачаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вымалаціць.
2. у знач. прым. Абмалочаны. Вымалачаны сноп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кулі́сак ’сноп, абмалочаны не да канца’ (Нар. лекс.). Балтызм. Параўн. літ. kūlys ’звязка, сноп доўгай саломы’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 14–15).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)