аблічы́цца, -лічу́ся, -лі́чышся, -лі́чыцца; зак.

Памыліцца пры падліку.

А. на пяць тысяч рублёў.

|| незак. аблі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблічы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аблічу́ся аблі́чымся
2-я ас. аблі́чышся аблі́чыцеся
3-я ас. аблі́чыцца аблі́чацца
Прошлы час
м. аблічы́ўся аблічы́ліся
ж. аблічы́лася
н. аблічы́лася
Загадны лад
2-я ас. аблічы́ся аблічы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час аблічы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аблічы́цца сов. обсчита́ться, просчита́ться;

а. на дзе́сяць рублёў — обсчита́ться (просчита́ться) на де́сять рубле́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблічы́цца, ‑лічуся, ‑лічышся, ‑лічыцца; зак.

Памыліцца пры падліку; дрэнна палічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблічы́цца sich verréchnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обсчита́ться аблічы́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблі́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблічыцца.

2. Зал. да аблічваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́чвацца несов., возвр., страд. обсчи́тываться, просчи́тываться; см. аблічы́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verzählen

(sich) аблічы́цца, пралічы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

просчита́ться

1. (ошибиться в счёте) аблічы́цца;

просчита́ться на сто ты́сяч рубле́й аблічы́цца на сто ты́сяч рублёў;

2. (ошибиться в расчётах) пралічы́цца;

враги́ просчита́лись во́рагі пралічы́ліся;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)