абліпа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абліпа́е абліпа́юць
Прошлы час
м. абліпа́ў абліпа́лі
ж. абліпа́ла
н. абліпа́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абліпа́ць несов.

1. облипа́ть;

2. (на чым) пло́тно облега́ть (что);

1, 2 см. аблі́пнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абліпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Пакрыць з усіх бакоў чым‑н. ліпкім. Боты абліпаюць граззю. // Шчыльна прылягаць. Мокрая сукенка абліпала стан Сцёпы, яе ўсю калаціла ад холаду. Барашка. Толькі пад дажджом ісці было не дужа зручна: ушчэнт мокрая куртка агідна абліпала цела. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абліпа́ць

1. (пакрыцца чым-н. ліпкім) sich bedécken (mit étwas Klébrigem);

2. (шчыльна прылягаць) eng ánliegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аблі́пнуць, -ну, -неш, -не; -лі́п, -пла; -ні́; зак.

1. Пакрыцца з усіх бакоў чым-н. ліпкім.

Калёсы абліплі глінай.

2. Шчыльна прыстаць, прыліпнуць на чым-н.

Пад дажджом сукенка абліпла на целе.

|| незак. абліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облипа́ть несов. абліпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абліпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абліпаць — абліпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. абліп, ‑ла.

Зак. да абліпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)